Het Oude Testament
De vertelstof van de derde klas is het Oude Testament. Vaak hebben jullie al gehoord dat de vertelstof ontwikkelingsstof is. We bedoelen daarmee dat de verhalen bij de ontwikkelingsfase van het kind passen. Middels het vertellen zetten wij beelden neer die in het kind werkzaam kunnen zijn. In de eerste klas vertellen we de sprookjes. Het jonge kind dat net van de kleuterschool is gekomen, leeft nog in de sprookjeswereld, de wereld is nog één geheel en het verhaal loopt altijd goed af. Dat is waar de eerste klasser helemaal in gedijt.
In de tweede klas, als de tweede 7-jaarsperiode begint, is het al anders. Er komt een ‘muurtje’ tussen binnen en buiten en het kind wordt meer waarnemer van de buitenwereld. Je gaat ook minder leuke dingen zien van bijvoorbeeld je beste vriend van de kleuterschool. Vriendschappen veranderen, er is innerlijke onrust. We vertellen dan fabels en legendes. In de fabels zien we menselijke eigenschappen op humoristische wijze uitvergroot en in de heiligenlegendes zien we hoe mensen allerlei moeilijkheden moeten overwinnen, hoe ze zichzelf moeten veranderen en zich een doel stellen in het leven.
In de derde klas, aan de vooravond van de negende jaarcrisis, krijgen de kinderen een beeld voorgeschoteld door middel van de verhalen uit de Bijbel, en het begint met de schepping. Een nog bijna mythisch beeld van hoe wij op aarde zijn gekomen. Dan volgen de verhalen over de aartsvaders Abraham, Izak enzovoort. Daarna komen de verhalen van Mozes en het volk van Israël dat op weg gaat naar het beloofde land. Dit is een prachtig beeld voor de fase waarin de kinderen zich nu bevinden. Ze gaan op weg naar een zelfstandig leven, op weg naar het beloofde land. Mozes begeleidt het volk, probeert ze op de rechte weg te houden, begeleidt, geeft richting, maar straft ook bij ongehoorzaamheid en onrechtvaardigheid. En het volk is als de mens: het mort, is blij, vol enthousiasme om op weg te gaan, raakt soms het vertrouwen kwijt, laat zich soms sturen en soms gaat het willens en wetens zijn eigen weg dwars tegen de wil van Mozes in.
En zo wordt een fantastisch beeld neergezet van een volk op weg naar het beloofde land voor de kinderen van de derde klas, die op weg zijn naar zelfstandigheid. En wat is het soms lastig. Want je bent samen op weg dus je moet op elkaar afstemmen. Wat valt er nog veel te leren in het sociale, nu je ouders niet meer jouw weg effenen. Wat is het ook fijn dat je dat allemaal nog mag leren met juf en ouders aan de zijlijn, die je raad geven maar je wel de kans geven het zelf te doen en het proberen voor te leven in hun eigen leven. Dan komt het volk van Israël bij Het Beloofde Land aan en dan laat Mozes het volk gaan, zelf mag hij niet mee, hij moet achterblijven. Ziet u hoe prachtig de vertelstof past bij de ontwikkelingsfase van het kind. Nu, wij zijn nog niet op weg gegaan. Ik vertel nu over de aartsvaders, waar komt het volk vandaan, hoe zijn ze daar terecht gekomen. Maar over niet al te lange tijd vertel ik over Mozes waarvan ik een beeld heb gegeven op de eerste schooldag. Mozes, gevonden in een rieten mandje aan de oever van de Nijl, opgevoed door de dochter van de Farao, die de leider van het volk wordt. Hij bevrijdt het volk uit de slavernij, en leidt het door de Rode Zee heen, gaat op weg naar Het Beloofde Land en God helpt hem daarbij, de hele weg lang.
Ria Buscop, leerkracht klas 3 op de Leeuwenhartschool in Oud-Beijerland
De Leeuwenhartschool is een kleinschalige vrijeschool in Oud-Beijerland, gemeente Hoeksche Waard. Meer weten over onze school of ons bijzondere onderwijs? Kom gerust langs op een van onze inloopochtenden.